Zgodnie z ustawą o sprzedaży konsumenckiej w przypadku wykrycia niezgodności towaru z umową (wady) konsument jest obowiązany zawiadomić sprzedawcę o tym fakcie oraz przedstawić właściwe żądanie (np. naprawy). Brak paragonu nie oznacza, iż nie można reklamować towaru. W takiej sytuacji powstaje jedynie trudność w udowodnieniu sprzedawcy, że dany towar został właśnie u niego zakupiony. Paragon ułatwia również określenie daty zakupu danego towaru, co może mieć wpływ na odpowiedzialność sprzedawcy. Nie pozbawia to jednak konsumenta możliwości posłużenia się innymi środkami dowodowymi, np. potwierdzeniem przelewu, wyciągiem z karty kredytowej, czy też dowodem z zeznania świadków. Czasami będzie tak, że sprzedawca w ogóle nie będzie kwestionował faktu zakupienia danego towaru właśnie u niego, a wtedy nie będzie potrzeby wykazywania tego faktu.
Warto wspomnieć, że w rejestrze klauzul niedozwolonych prowadzonym przez Prezesa UOKiK pod numerem 2685 została wpisana klauzula o brzmieniu: do reklamowanego lub zwracanego produktu konieczne jest dołączenie paragonu. Oznacza to dla konsumenta, iż w sporze ze sprzedawcą zawsze będzie mógł się powołać na istnienie takiej klauzuli niedozwolonej, co powinno już być argumentem wystarczającym. W praktyce jednak może być różnie i czasami może się nie obejść bez drogi sądowej.
Niestety często zdarza się jednak, że sprzedawca choć nie kwestionuje, że zakup został dokonany u niego, odmawia przyjęcia reklamacji tylko ze względu na brak paragonu. Należy pamiętać, że w świetle w/w ustawy jest to bezpodstawne. Kolejny problem może się pojawić w przypadku odstąpienia od umowy - sprzedawcy odmawiają bowiem zwrotu pieniędzy, powołując się na brak paragonu. W przypadku odstąpienia od umowy (czy to w wyniku reklamacji, zakupu przez Internet lub na pokazie), powstaje obowiązek zwrotu świadczeń - kupujący ma obowiązek zwrócić zakupiony towar, zaś sprzedawca pieniądze.
Należy przypomnieć, że Paragon jest dokumentem księgowym, potwierdzeniem fiskalnym transakcji handlowej, jak również dowodem zawarcia umowy sprzedaży, nie jest natomiast świadczeniem ze strony sprzedawcy. Wobec powyższego nieprzyjęcie reklamacji bez paragonu lub wstrzymywanie się ze zwrotem pieniędzy do czasu przedstawienia paragonu, nie ma uzasadnienia prawnego, a sprzedawca ma obowiązek przyjąć i rozpatrzyć reklamację zgodnie z żądaniem konsumenta. Obowiązki księgowo-podatkowe sprzedawcy nie wpływają bowiem na cywilnoprawne uprawnienia kupującego.
